Kompanie wsparcia
Kompania wsparcia (kwsp) – pododdział wojsk lądowych; jest organicznym pododdziałem batalionu piechoty zmotoryzowanej (batalionu zmechanizowanego).
Kompania wsparcia batalionu SZ RP
[edytuj | edytuj kod]Kompania wsparcia przeznaczona jest do realizacji zadań wsparcia ogniowego na rzecz batalionu ogólnowojskowego[1].
Struktura i wyposażenie w 2017
[edytuj | edytuj kod]
- dowódca kompanii
- zastępca dowódcy kompanii
- szef kompanii
- technik kompanii
- dwa plutony ogniowe
- trzy działony artylerii
- drużyna dowodzenia
- pluton przeciwpancerny
- załoga wozu dowodzenia
- trzy drużyny przeciwpancerne
- dwie obsługi ppk Spike
- drużyna dowodzenia[b]
- drużyna zabezpieczenia
| Wyszczególnienie | plogn | plppanc | drdow | drzab | kompania |
|---|---|---|---|---|---|
| żołnierze | 27 | 21 | 8 | 4 | 87 |
| wóz dowodzenia | 1 | 1 | |||
| samochody c-t | 2 | 1 | 1 | 1 | 6 |
| samochód o-t | 3 | 4 | |||
| samochód średniej ładowności | 1 | 1 | |||
| aparatownia ADK-11 | 1 | 1 | |||
| ciągnik samochodowy | 4 | 8 | |||
| moździerz 120 mm lub 98 mm | 3 | 6 | |||
| artyleryjski dalmierz laserowy | 2 | 1 | 1 | 6 | |
| granatnik przeciwpancerny RPG-7 | 3 | 6 | |||
| ppk Spike | 6 | 6 | |||
| radiostacja RRC 9210 | 4 | 5 | 1 | 14 | |
| radiostacja R-3501 | 4 | 8 | 1 | 1 | 18 |
Struktura i wyposażenie w 1999
[edytuj | edytuj kod]
- dowódca kompanii
- sekcja dowodzenia
- szef kompanii
- technik kompanii
- starszy mechanik
- rachmistrz
- kierowca
- sekcja dowodzenia
- dwa plutony ogniowe
- pluton dowodzenia
| Wyszczególnienie | plogn | pldow | kwsp |
|---|---|---|---|
| żołnierze | 21 | 13 | 61 |
| moździerz 120 mm | 6 | 6 | |
| samochód c-t | 9 | ||
| dalmierz DS-1 | 1 | ||
| kątomierz busola PAB | 4 | ||
| przyrząd kierowania ogniem PUO | 2 | ||
| kabel telefoniczny | 3 km | ||
| radiostacja UKF | 5 |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Podana jest tu ćwiczebna struktura organizacyjna kompanii wsparcia batalionu. Poszczególne kompanie SZ RP mogą nieco różnić się zarówno strukturą jak i wyposażeniem.
- ↑ Żołnierze drużyny dowodzenia prowadzą rozpoznanie wzrokowe i utrzymują łączności z pododdziałami kompanii wsparcia[1].
- ↑ działon (obsługa moździerza) składał się z dowódcy, celowniczego- zamkowego, ładowniczego, dwóch amunicyjnych i kierowcy; dodatkowo w 1 i w 4 obsłudze znajdowało się po dwóch kierowców[4].
- ↑ w skład drużyny rozpoznawczej wchodził jej dowódca, zwiadowca i dalmierzysta[4].
- ↑ w skład drużyny radiotelegraficznej wchodził jej dowódca i siedmiu radiotelegrafistów[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Grobelny i Tomasik 2017 ↓, s. 28.
- ↑ Grobelny i Tomasik 2017 ↓, s. 28–30.
- ↑ Grobelny i Tomasik 2017 ↓, s. 29.
- ↑ a b c d e Korzeniowski, Smykla i Szalc 1999 ↓, s. 16.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zbigniew Grobelny, Robert Tomasik: Ćwiczebne struktury organizacyjne Wojsk Lądowych. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych. Instytut Dowodzenia, 2017.
- Waldemar Korzeniowski, Janusz Smykla, Jerzy Szalc: Struktury organizacyjne (ćwiczebne) oddziałów i pododdziałów oraz dane taktyczno-techniczne sprzętu. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Wojsk Zmechanizowanych. Katedra Taktyki Ogólnej, 1999.