Zygmunt Jesionka

Zygmunt Jesionka

Pełne imię i nazwisko	Zygmunt Julian Jesionka
Data i miejsce urodzenia	1 maja 1904 Kraków
Data i miejsce śmierci	20 kwietnia 1985 Kraków
Wzrost	170 cm
Pozycja	pomocnik, obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub Biali Kraków Olimpia Kraków Rewja Kraków
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1921–1927 Wawel Kraków 1927–1930 Garbarnia Kraków 34 (0) 1930–1936 Legia Warszawa 31 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1936–1939 Olszynka Warszawa 1948 Tarnovia Tarnów 1950–1952 Ogniwo Kraków 1954 Polska

Zygmunt Julian Jesionka (ur. 1 maja 1904 w Krakowie, zm. 20 kwietnia 1985 tamże) – polski piłkarz, trener, działacz piłkarski.

Wykształcenie

W 1932 ukończył warszawski CIWF, a w 1935 Studium WF Uniwersytetu Jagiellońskiego. Uprawnienia trenera I klasy uzyskał w 1948.

Kariera piłkarska

Przed wojną piłkarz mniejszych klubów krakowskich. W ekstraklasie zadebiutował w Garbarni Kraków, z którą w 1929 zdobył tytuł wicemistrza Polski. W Legii Warszawa od 1931 do 1935 rozegrał 30 spotkań ligowych na poziomie ekstraklasy.

Trener i działacz PZPN

Jeszcze przed wojną prowadził zespół Olszynki Warszawa. Po wojnie prowadził zespoły Tarnovii i Cracovii. Uważany był za teoretyka i organizatora, związany z krakowskim OZPN. W PZPN trenował drużyny młodzieżowe. Od lutego 1954 do grudnia 1956 wiceprezes PZPN, a potem członek zarządu do lutego 1957. W 1954 roku współselekcjoner reprezentacji Polski – wraz z Michałem Matyasem prowadził kadrę w spotkaniu reprezentacji z NRD (wygrana 1:0). W latach 1954–1958 przewodniczący Rady Trenerów. Dwukrotnie obserwator finałów MŚ w grupie ekspertów PZPN (1958, 1966). Od 1985 honorowy członek PZPN.

Pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie (kw. XCI-24-6).

Grób Zygmunta Jesionki na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie

Bibliografia

• Encyklopedia Piłkarska Fuji, nr 14, Katowice 1995
• Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017