Пророк

Усните на Исаија миропомазани со оган, од Бенџамин Вест.

Во религијата, пророк е човек кој го сретнал натприродното или божественото и служи како посредник со луѓето.

Пророци постоеле во многу култури низ историјата, вклучувајќи ги религиите христијанство, јудаизам, пророкот Заратустра во Персија, пророчиштето Делфи во Стара Грција, потоа во исламот, и во многу други. Традиционално, на пророците им се припишува улога на доносители на промените кои зависат од пораките што ги носат. Епитетот „пророк“ е субјективен, бидејќи оној што од едни се смета за пророк, од други може да се смета за лажен пророк. Кон крајот на XX век, епитетот „пророк“ се ставал на некој кој е успешен во анализата на економските ситуации, или на оние кои ги коментираат кризите во општеството.

Германскиот философ Фридрих Ниче, пророците ги нарекува „мелези на болестите и на волјата за власт“.

Еремија, детаљ од фреска на Микеланџело во Систинската капела, 1512 г.

Пророкот како тема во уметноста и во популарната култура

Прозорец во Келнската катедрала со пророците Исаија (лево) и Еремија (десно)

• „Пророци“ — песна на македонскиот поет Анте Поповски.
• „Пророк“ — песна на рускиот поет Александар Пушкин.
• „Двајцата пророци. Проба на гласот“ - песна на полскиот поет Збигњев Херберт.
• „Монолог за Касандра“ - песна на полската поетеса Вислава Шимборска.
• „Пророчко око“ (англиски: The Prophets Eye) — песна на американската рок-група Бед брејнс (Bad Brains) од 1986 година.
• „Пророци за гневот“ (Prophets Of Rage) - песна на американската рап-група Паблик енеми (Public Enemy) од 1988 година.