szwadron

szwadron (język polski)

szwadron (1.1)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wojsk. pododdział kawalerii będący odpowiednikiem kompanii lub batalionu w piechocie; zob. też szwadron w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szwadron	szwadrony
dopełniacz	szwadronu	szwadronów
celownik	szwadronowi	szwadronom
biernik	szwadron	szwadrony
narzędnik	szwadronem	szwadronami
miejscownik	szwadronie	szwadronach
wołacz	szwadronie	szwadrony

przykłady:

(1.1) Marzyło się Jurkowi, że w Taszkiencie powita ich wojskowa orkiestra i szwadron ułanów na pięknych koniach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) eskadron

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pododdział

hiponimy:

holonimy:

(1.1) pułk

meronimy:

(1.1) pluton

wyrazy pokrewne:

rzecz. szwadronista m, skwadron m

zdrobn. szwadronik m

przym. szwadronowy

związki frazeologiczne:

szwadrony śmierci

etymologia:

niem. Schwadron < wł. squadrone

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) squadron
• białoruski: (1.1) эскадрон m
• bułgarski: (1.1) ескадрон m
• francuski: (1.1) escadron m
• hiszpański: (1.1) escuadrón m
• niemiecki: (1.1) Schwadron ż
• nowogrecki: (1.1) επιλαρχία ż
• rosyjski: (1.1) эскадрон m
• ukraiński: (1.1) ескадрон m

źródła: