Przejdź do zawartości

Wieprz (rzeka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wieprz
Ilustracja
Wieprz w pobliżu Trawnik
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Województwo lubelskie

Rzeka 2 rzędu
Długość 303 km
Spadek

0,55‰

Powierzchnia zlewni

10 415[1] km²

Średni przepływ

35,9[1] m³/s przy ujściu

Źródło
Miejsce Wieprzowe Jezioro
Wysokość

274 m n.p.m.[2]

Współrzędne

50°30′01″N 23°26′13″E/50,500278 23,436944

Ujście
Recypient Wisła
Miejsce

na południe od Dęblina

Wysokość

ok. 112 m n.p.m.[3]

Współrzędne

51°32′51″N 21°50′03″E/51,547500 21,834167

Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po prawej znajduje się punkt z opisem „ujście”

Wieprzrzeka w południowo-wschodniej Polsce, prawy dopływ Wisły[4], o długości 303 km i powierzchni dorzecza wynoszącej ponad 10 tysięcy km².

Położenie i przebieg

[edytuj | edytuj kod]

Źródła rzeki znajdują się na Roztoczu Środkowym, pomiędzy miejscowościami Wieprzowe Jezioro i Wieprzów Ordynacki[5] w pobliżu Tomaszowa Lubelskiego na wysokości 273 m n.p.m.[6] Niedaleko źródła przebiega dział wód II rzędu, oddzielający dorzecze Wieprza od dorzecza Bugu. Źródła Huczwy, położone ok. 4 km na południowy wschód oraz Sołokii, położone ok. 4 km na południowy zachód od Wieprzowa Tarnawackiego, leżą już w dorzeczu Bugu[7]. Ujście rzeki do Wisły znajduje się na południowy zachód od Dęblina[8]. Cały bieg rzeki znajduje się w granicach województwa lubelskiego.

W górnym biegu rzeka przepływa przez roztoczańskie wzgórza o wysokościach względnych przekraczających często 100 metrów i nachyleniu przekraczającym 20%.[9] Następnie wody rzeki kierują się na północ i przepływają przez Padół Zamojski. W środkowym biegu głęboko wcięta dolina Wieprza rozdziela Działy Grabowieckie od Wyniosłości Giełczewskiej. Następnie rzeka przepływa przez Obniżenie Dorohuckie, północną część Płaskowyżu Świdnickiego oraz Wysoczyznę Lubartowską, by w końcowym biegu, Pradoliną Wieprza, skierować się na zachód, w kierunku Wisły.

Zlewnia górnego i środkowego Wieprza zbudowana jest głównie z utworów kredowych, trzeciorzędowych i czwartorzędowych. Przeważają skały takie jak gezy, opoki, margle i wapienie margliste. Wśród utworów trzeciorzędowych (zwłaszcza na Roztoczu i w północno-wschodniej części Wyżyny Lubelskiej), obserwuje się piaski, piaskowce i wapienie mioceńskie. Duże powierzchnie pokryte są utworami czwartorzędowymi, zwłaszcza glinami morenowymi, piaskami, żwirami rzecznymi i fluwioglacjalnymi oraz osadami mulastymi i pylastymi. Znaczne powierzchnie w zlewni rzeki zajmują utwory lessowe[9].

Spadek podłużny doliny Wieprza na poszczególnych odcinkach wynosi[9]:

  • 1,24‰ pomiędzy źródłami a Zwierzyńcem,
  • 0,65‰ pomiędzy Zwierzyńcem a Krasnymstawem
  • 0,26‰ pomiędzy Krasnymstawem a Łęczną
  • 0,34‰ pomiędzy Łęczną a Lubartowem
  • 0,35‰ pomiędzy Lubartowem a ujściem

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Ochrona środowiska

[edytuj | edytuj kod]

Rzeka przepływa przez Roztoczański Park Narodowy oraz parki krajobrazowe: Krasnobrodzki, Szczebrzeszyński, Nadwieprzański, a także miasta: Krasnobród, Zwierzyniec (zalew Rudka[10]), Szczebrzeszyn, Krasnystaw, Łęczną, Lubartów i Dęblin[11].

W biegu rzeki znajduje się 5 obszarów Natura 2000[12]: Roztocze, Ostoja Nieliska, Izbicki Przełom Wieprza, Dolina Środkowego Wieprza i Dolny Wieprz.

Wieprz płynie przez obszar słabo uprzemysłowiony, toteż poza ściekami komunalnymi odprowadzanymi z miejscowości zlokalizowanych w bezpośrednim sąsiedztwie rzeki i jej dopływów, do Wieprza trafiają zrzuty jedynie z nielicznych zakładów przemysłowych[2]. Skład chemiczny wód Wieprza kształtują trzy główne czynniki:

  • antropogeniczny - związany z gospodarką ściekami komunalnymi, wpływający dodatnio na zawartość potasu, sodu, chlorków i siarczanów.
  • naturalny - związany z wietrzeniem i erozją skał znajdujących się na terenie zlewni, wpływający na zawartość wapnia, magnezu i strontu.
  • antropogeniczny - związany z wykorzystywaniem przez człowieka cynku i ołowiu[2].

W wodach górnego Wieprza zaobserwować można 28 gatunków makrofitów. Licznie występują przedstawiciele gatunków to: mozga trzcinowata, psianka słodkogórz, gałęzatka, jeżogłówek, moczarka kanadyjska i rdest plamisty.

Górny odcinek rzeki Wieprz stanowi krainę pstrąga i lipienia. Fragment między Krasnobrodem a Szczebrzeszynem znajduje się w wykazie wód górskich PZW[14]. Występują tu również raki[15]. Ostoja Nieliska stanowi siedlisko znacznej liczby gatunków ptaków, wśród których najliczniej występujące to: krzyżówka, batalion, świstun, cyranka, łyska, Żuraw zwyczajny, łabędź niemy. Można zaobserwować również ptaki rzadko występujące na terenie kraju takie jak orlik krzykliwy, puchacz, czy symbol państwa polskiego - bielika[16].

Gospodarka i turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Wieprz jest połączony z Krzną przez najdłuższy w Polsce kanał melioracyjny Wieprz-Krzna. Na żadnym odcinku rzeki nie wyznaczono śródlądowej drogi wodnej[17].

Na wielu odcinkach rzeki znajdują się liczne wypożyczalnie kajaków. Do turystyki kajakowej najlepiej nadają się wody Wieprza położone poniżej miejscowości Hutki[18]. Odcinek rzeki przebiegający przez Roztoczański Park Narodowy jest wyłączony z tego typu aktywności, zgodnie z regulaminem Parku[19]. Rzeka na całej długości meandruje; występują nieliczne przenoski i sztuczne przeszkody. W Krasnymstawie znajduje się przystań kajakowa z zatoką, slipem, schodami i murem oporowym[20] W Krasnobrodzie zlokalizowany jest zalew o powierzchni 17 ha i maksymalnej głębokości 2,5 m[21]. Sztuczny zbiornik wodny znajduje się również w Zwierzyńcu. Na obu akwenach wyznaczone są kąpieliska oraz dostępna jest infrastruktura turystyczna. Na rzece zlokalizowany jest również sztuczne jezioro w Nieliszu, zasilane przez rzekę Pór[22].

W dolinie rzeki znajduje się Zagroda Guciów uznana przez National Geographic Traveler za jeden z 7 nowych cudów Polski[23]. Z rzeką związane są liczne piesze szlaki i ścieżki turystyczne, w szczególności na odcinku roztoczańskim, ale także w dolnym biegu rzeki[24]. W dolinie rzeki istnieją również trasy rowerowe, takie jak siedemnastokilometrowy Szlak rowerowy Nad Wieprzem[25] oraz najdłuższy w Polsce szlak rowerowy - Green Velo przebiegający doliną Wieprza na odcinku od Zwierzyńca do Krasnegostawu[26]. Wzdłuż rzeki powstają liczne miejsca wypoczynku, często o charakterze tymczasowym. Ich liczba stale rośnie, jednak lokalizacja jest zmienna i uzależniona od wielu czynników – zarówno naturalnych, jak i społecznych[27].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Podczas wojny polsko-bolszewickiej, latem 1920 roku, Wojsko Polskie znajdowało się w odwrocie po wyprawie kijowskiej. Armia sowiecka podchodziła w okolice Warszawy. Dowództwo Wojska Polskiego podjęło decyzję o kontrnatarciu. Tadeusz Rozwadowski skupił w okolicach Dęblina nad rzeką znaczne zgrupowanie wojsk. Do przeprowadzenia uderzenia na pozycje bolszewickie zgromadzono niemal pięćdziesiąt tysięcy żołnierzy wspieranych przez karabiny maszynowe i artylerię. Naprzeciw stało zaledwie 11 tysięcy żołnierzy Grupy Mozyrskiej. 16 sierpnia polskie wojska zaatakowały. Manewr zakończył się bardzo szybkim sukcesem i już pierwszego dnia polskie siły kontrolowały obszar od Garwolina aż po Włodawę. Kolejnego dnia dokonano natarcia w kierunku Mińska Mazowieckiego siłami wzmocnionymi o pięć sekcji czołgów, dziesięć samolotów i trzy pociągi pancerne. Bolszewicy zostali wyparci aż do Bugu[28].

 Osobny artykuł: Kontruderzenie znad Wieprza.

We wrześniu 1939 rozegrała się nad Wieprzem druga po bitwie nad Bzurą największa batalia kampanii wrześniowej – kilkudniowe walki pod Tomaszowem (okolice Tarnawatki, Zielonego i Krasnobrodu).

 Osobny artykuł: Bitwa pod Tomaszowem Lubelskim.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Polska. Największe rzeki, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-02-07].
  2. a b c Izabela Bojakowska i inni, Charakterystyka geochemiczna wód rzeki Wieprz, „GÓRNICTWO I GEOLOGIA”, 5 (4), 2010, s. 51-62 [dostęp 2023-06-11].
  3. Wieprz na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2025-04-13].
  4. Hydronimy cz. 1 ↓, s. 311.
  5. Geoportal - źródła Wieprza. [dostęp 2023-06-12].
  6. Edward Słoniewski, Roztocze, Warszawa: PTTK „Kraj”, 1998, s. 19, ISBN 83-7005-410-2.
  7. Open Street Map - Źródła Wieprza, Huczwy i Sołokii. [dostęp 2025-04-13].
  8. Open Street Map - Ujście Wieprza. [dostęp 2025-04-13].
  9. a b c Stanisław Pałys, Erozja górnego i środkowego odcinka rzeki Wieprz na tle ogólnej charakterystyki zlewni, „ZESZYTY PROBLEMOWE POSTĘPÓW NAUK ROLNICZYCH”, 119, 1971, s. 67-89 [dostęp 2023-06-12].
  10. Edward Słoniewski, Roztocze, Warszawa: PTTK „Kraj”, 1998, s. 20, ISBN 83-7005-410-2.
  11. Wieprz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-06-11].
  12. Natura 2000 viewer [online].
  13. Sebastian R. Bielak, Anna Zaborska, Ocena stanu ekologicznego górnego biegu rzeki Wieprz z zastosowaniem makrofitów jako biologicznych wskaźników jakości wód powierzchniowych, „Technologia Wodu”, 7-8, 2013, s. 27-37.
  14. Wykaz wód górskich okręgu PZW w Zamościu [online], pzw.org.pl [dostęp 2025-04-16].
  15. Fauna - Krasnobrodzki Park Krajobrazowy [online], lubelskie.pl [dostęp 2025-04-16] (pol.).
  16. Ostoja Nieliska - Lubelskie Towarzystwo Ornitologiczne [online], lto.org.pl [dostęp 2025-04-16] (pol.).
  17. Dz.U. z 2019 r. poz. 1208
  18. Kajakiem po Wieprzu. [dostęp 2025-04-16]. (pol.).
  19. Regulamin RPN. [dostęp 2025-04-16]. (pol.).
  20. Przystań przy rzece Wieprz w Krasnymstawie. [dostęp 2025-04-16]. (pol.).
  21. Jezioro Krasnobrodzkie (Zalew Krasnobród) – Atlas jezior Polski [online], atlasjezior.pl [dostęp 2025-04-13] (pol.).
  22. Geoportal. Ujście rzeki Por. [dostęp 2025-04-16].
  23. Michał Cessanis: 7 nowych cudów Polski. National Geographic Traveler, 2017-09-01. [dostęp 2025-04-16]. (pol.).
  24. https://mapa-turystyczna.pl/#50.90188/22.92847/10
  25. Szlak Rowerowy Nad Wieprzem. [dostęp 2025-04-16].
  26. https://velomapa.pl/szlaki/green-velo#map=9.92/50.7823/23.2055
  27. Dawid Soszyński. Tymczasowość miejsc rekreacyjnych w wiejskim krajobrazie nadrzecznym. Przykład środkowego Wieprza. „Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego”. 50, s. 5-20, 2023. Komisja Krajobrazu Kulturowego Polskiego Towarzystwa Geograficznego. DOI: 10.30450/202308. ISSN 2391-5293. (pol.). 
  28. https://histmag.org/Kontruderzenie-znad-Wieprza-21105

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]