Władysław Klimowicz
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
3 lipca 1910 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
styczeń 1943 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
?–1943 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
1 Brygada Strzelców (PSZ), 5 Brygada Kadrowa Strzelców, 1 Samodzielna Brygada Spadochronowa, Kedyw Okręgu Śląsk AK (przydział niezrealizowany) |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() |
Władysław Tadeusz Klimowicz ps. „Tama” (ur. 3 lipca 1910 we Lwowie, zm. w styczniu 1943 w Warszawie) – porucznik saperów Polskich Sił Zbrojnych i Armii Krajowej, cichociemny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Karola, kapitana inżyniera Wojska Polskiego, i Serweryny Izabeli ze Skałkowskich[1] .
Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1938 i 40. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[2].
We wrześniu 1939 roku pełnił obowiązki komendanta Składnicy Saperskiej Nr 2 w Lublinie. 18 września przekroczył granicę polsko-rumuńską. Został internowany w Rumunii. W styczniu 1940 roku znalazł się we Francji, gdzie służył w kompanii szkolnej w Centrum Wyszkolenia Saperów. W czerwcu 1940 roku przedostał się do Wielkiej Brytanii, walczył w 1 samodzielnej kompanii saperów 1 Brygady Strzelców, następnie w 5 Brygadzie Kadrowej Strzelców, a od 1 października 1941 roku w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej.
Zgłosił się do służby w kraju. Po przeszkoleniu w dywersji został zaprzysiężony 24 sierpnia 1942 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Zrzutu dokonano w nocy z 1 na 2 października 1942 roku w ramach operacji „Shirt”, którą dowodził por. naw. Mariusz Wodzicki. Po skoku otrzymał przydział do Kedywu Okręgu Śląsk AK. W styczniu 1943 roku przed wyjazdem do Krakowa (miejsca działania komendy Okręgu Śląsk AK) został aresztowany przy ul. Zimorowicza w Warszawie. Otruł się w czasie śledztwa w siedzibie Gestapo przy Alei Szucha 25 w Warszawie.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych – czterokrotnie.
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]W lewej nawie kościoła św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie odsłonięto w 1980 roku tablicę Pamięci żołnierzy Armii Krajowej, cichociemnych – spadochroniarzy z Anglii i Włoch, poległych za niepodległość Polski. Wśród wymienionych 110 poległych cichociemnych jest Władysław Klimowicz.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Elita dywersji ↓.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 257.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1984, s. 335. ISBN 83-211-0537-8.
- Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny, 1982, s. 99.
- Cichociemni elita dywersji. Władysław Klimowicz. Ryszard M. Zając & Fundacja dla Demokracji. [dostęp 2020-08-27].
- Cichociemni
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Oficerowie Armii Krajowej
- Podporucznicy saperów II Rzeczypospolitej
- Porucznicy saperów Polskich Sił Zbrojnych
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1910
- Więźniowie aresztu śledczego Gestapo w alei Szucha w Warszawie
- Zmarli w 1943
- Żołnierze Wojska Polskiego internowani w Rumunii w czasie II wojny światowej
- Ludzie urodzeni we Lwowie