Stanisław Tęczyński (1484–1549)
 Topór | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
Stanisław Tęczyński herbu Topór (ur. 1484, zm. 1549) – polski szlachcic, hrabia, podkomorzy sandomierski (1517–1549) i starosta trembowelski, dworzanin królewski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Gabriela Tęczyńskiego i Anny z Konińskich. Posiadał liczne rodzeństwo: braci Jana Tęczyńskiego i Andrzeja Tęczyńskiego oraz cztery siostry. W młodości studiował na Akademii Krakowskiej. W 1527 roku wraz z innymi z rodziny został wyniesiony do godności Hrabiego Cesarstwa przez cesarza Karola V. W l. 1533–1535, wraz z orszakiem Andrzeja Tęczyńskiego odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej, po której otrzymał od papieża Pawła III tytuł Rycerza Jerozolimskiego. Był podkomorzym sandomierskim (1517–1549) i starostą trembowelski (1530–1549). Zmarł bezpotomnie w 1549 r. w wieku 66 lat.
W Kraśniku zachował się jego renesansowy nagrobek ufundowany przez brata Jana Tęczyńskiego. Na płycie nagrobnej znajduje się herb hrabiowski Tęczyńskich wraz z dwoma Toporami i dwoma orłami dwugłowymi.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Janusz Kurtyka, Tęczyńscy. Studium z dziejów polskiej elity możnowładczej w średniowieczu, Wydawnictwo Secesja, 1997.
- Absolwenci i studenci Akademii Krakowskiej
- Dworzanie królewscy
- Dyplomaci I Rzeczypospolitej
- Podkomorzowie sandomierscy
- Polscy bożogrobcy
- Polscy hrabiowie Świętego Cesarstwa Rzymskiego
- Starostowie trembowelscy
- Szlachta Korony Królestwa Polskiego
- Tęczyńscy herbu Topór
- Urodzeni w 1484
- Urzędnicy ziemscy I Rzeczypospolitej
- Zmarli w 1549