Przejdź do zawartości

Kirstie Alley

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kirstie Alley
Kirstie Alley na Gali Emmy Awards (1994)
Kirstie Alley na Gali Emmy Awards (1994)
Imię i nazwisko

Kirstie Louise Alley

Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1951
Wichita

Data i miejsce śmierci

5 grudnia 2022
Tampa

Zawód

aktorka, scenarzystka, producentka filmowa

Współmałżonek

Bob Alley
(1970–1977; rozwód)
Parker Stevenson
(1983–1997; rozwód)

Lata aktywności

1978–2022

Multimedia w Wikimedia Commons

Kirstie Louise Alley (ur. 12 stycznia 1951 w Wichita, zm. 5 grudnia 2022 w Tampie) – amerykańska aktorka, scenarzystka i producentka filmowa i telewizyjna.

Jej przełomową rolą była neurotyczna i energiczna właścicielka nocnego baru Rebecca Howe w sitcomie NBC Zdrówko (Cheers, 1987–1993)[1], za którą otrzymała nagrodę Emmy (1991) i Złoty Glob (1991) dla najlepszej aktorki w serialu komediowym lub musicalu[2]. Odtwórczyni roli Mollie Jensen w komedii familijnej I kto to mówi (Look Who’s Talking, 1989) oraz jej dwóch sequelach, I kto to mówi 2 (Look Who’s Talking Too, 1990) i I kto to mówi 3 (Look Who’s Talking Now, 1993)[3].

9 listopada 1995 otrzymała własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 7000 Hollywood Boulevard[4][5].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Wichita w Kansas jako druga z trojga dzieci Lillian Maxine (z domu Heaton) i Roberta Deale’a Alleya[6]. Jej rodzina była pochodzenia angielskiego, niemieckiego, irlandzkiego i szkockiego[7]. Wychowywała się wierze katolickiej[8]. Dorastała ze starszą siostrą Collette (z zawodu nauczycielką biologii) i młodszym bratem Craigiem (menedżerem produkcji elementów meblowych). Ojciec był właścicielem firmy produkującej elementy meblowe.

W 1969 ukończyła Wichita Southeast High School, gdzie była cheerleaderką. Po ukończeniu Państwowego Uniwersytetu Rolnictwa i Nauk Stosowanych (Kansas State University of Agriculture and Applied Science) na Manhattanie[9]. Zwabiona imprezowym trybem życia, przez jakiś czas zaczęła sięgać po narkotyki[10]. Od 1976 była uzależniona od kokainy[11][12]. W 1979 została wyznawcą ruchu religijnego zwanego scjentologią[13]. Po studiach teatralnych na Uniwersytecie Stanowym w Kansas, w 1980 Alley przeprowadziła się do Los Angeles w Kalifornii i została dekoratorką wnętrz[10]. W 1981 pijany kierowca potrącił samochód jej rodziców, zabijając jej matkę i poważnie raniąc ojca[10].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy trafiła na mały ekran w telewizyjnych teleturniejach, takich jak Match Game (1979) i Password Plus (1980). Zadebiutowała na dużym ekranie w roli oficera Gwiezdnej Floty Wolkan, porucznik Saavik w filmie fantastycznonaukowym Nicholasa Meyera Star Trek II: Gniew Khana (Star Trek: The Wrath of Khan, 1982), za którą była nominowana do nagrody Saturna dla najlepszej aktorki drugoplanowej. W 1983 wystąpiła jako Margaret „Maggie the Cat” Pollitt w sztuce Tennessee Williamsa Kotka na gorącym blaszanym dachu na scenie Mark Taper Forum w Los Angeles. Za kreację Jackie Rogers, byłej kochanki socjopatycznego geniusza (Gene Simmons), w filmie fantastycznonaukowym Michaela Crichtona Ucieczka (Runaway, 1984) u boku Toma Sellecka i Cynthii Rhodes zdobyła nominację do nagrody Saturna dla najlepszej aktorki drugoplanowej.

W 1991 i 1998 odebrała nagrodę People’s Choice Award[14]. Krytyków i telewidzów zaskoczyła ekstrawagancją w roli odważnej, szlachetnej i zagorzałej abolicjonistki i emancypantki Virgilii Hazard w miniserialu Północ-Południe (North and South, 1985-86). Rola samotnie wychowującej matki autystycznego syna w dramacie telewizyjnym CBS Mój syn moje życie. Matka Dawida (David’s Mother, 1994) przyniosła jej statuetkę Emmy i nominację do nagrody Złotego Globu. Znalazła się także w obsadzie komedii Carla Reinera Letnia szkoła (Summer School, 1987) z Markiem Harmonem, komedii Woody’ego Allena Przejrzeć Harry’ego (Deconstructing Harry, 1997) i czarnej komedii Zabójcza piękność (Drop Dead Gorgeous, 1999)[15].

Wystąpiła jako Vanessa Bartholomew w dwóch teledyskach Prince’a: „My Name Is Prince” (1992) i „3 Chains o' Gold” (1994).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 1970 wyszła za Boba Alleya, swojego kolegę ze studiów na Kansas State University. Jednak 25 grudnia 1977 doszło do rozwodu.

22 grudnia 1983 poślubiła aktora Parkera Stevensona, z którym zagrała potem w miniserialu Północ-Południe. Razem zaadoptowali dwoje dzieci: syna Williama True (ur. 28 września 1992) i córkę Lillie Price (ur. 15 czerwca 1994). Jednak 16 grudnia 1997 ich 14-letnie małżeństwo zakończyło się rozwodem[16][17][18][19].

W październiku 1997 była na krótko zaręczona z aktorem Jamesem Wilderem.

Śmierć

[edytuj | edytuj kod]

Zmarła 5 grudnia 2022 na raka jelita grubego w wieku 71 lat[20][21].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1982: Star Trek II: Gniew Khana (Star Trek II: The Wrath of Khan) jako porucznik Saavik
  • 1983: One More Chance jako Sheila
  • 1983: Champions jako Barbara
  • 1984: Po omacku (Blind Date) jako Claire Simpson
  • 1984: Ucieczka (Runaway) jako Jackie Rogers
  • 1985: Byłam króliczkiem Playboya (A Bunny's Tale, TV) jako Gloria Steinem
  • 1986: Stark: Mirror Image (TV) jako Maggie Carter
  • 1986: Książę Bel Air (Prince of Bel Air, TV) jako Jamie Harrison
  • 1987: Infidelity (TV) jako Ellie Denato
  • 1987: Letnia szkoła (Summer School) jako panna Robin Elizabeth Bishop
  • 1988: W pogoni za śmiercią (Shoot to Kill) jako Sarah
  • 1989: I kto to mówi (Look Who's Talking) jako Mollie Jensen
  • 1989: Kochaś (Loverboy) jako dr Joyce Palmer
  • 1990: Dom wariatów (Madhouse) jako Jessie Bannister
  • 1990: I kto to mówi 2 (Look Who's Talking Too) jako Mollie Ubriacco
  • 1990: Siostrzyczki (Sibling Rivalry) jako Marjorie Turner
  • 1993: I kto to mówi 3 (Look Who's Talking Now) jako Mollie Ubriacco
  • 1994: Mój syn moje życie (David's Mother, TV) jako Sally Goodson
  • 1995: Wioska przeklętych (Village of the Damned) jako dr Susan Verner
  • 1995: Czy to ty, czy to ja? (It Takes Two) jako Diane Barrows
  • 1996: Piotruś i wilk (Peter and the Wolf, TV) jako Annie / ptak / kaczka / kot
  • 1996: Grom z jasnego nieba (Suddenly, TV) jako Marty
  • 1996: Trzy ślepe myszy (Sticks & Stones) jako mama Joeya
  • 1996: Radiant City (TV) jako Gloria Goodman
  • 1997: Przejrzeć Harry’ego (Deconstructing Harry) jako Joan
  • 1997: Nevada jako McGill
  • 1997: Zębowa wróżka (Toothless, TV) jako Katherine Lewis
  • 1997: Na dobre i złe (For Richer or Poorer) jako Caroline Saxton
  • 1999: The Mao Game jako Diane Highland
  • 1999: Zabójcza piękność (Drop Dead Gorgeous) jako Gladys Leeman
  • 2001: Blondynka (Blonde, TV) jako Elsie
  • 2002: Więzienie dla świrów (Back by Midnight) jako Gloria Beaumont
  • 2003: Zupełnie normalni (Profoundly Normal, TV) jako Donna Lee Shelby Thornton
  • 2004: Rodzinne grzechy (Family Sins, TV) jako Brenda Geck
  • 2004: Czas nieobecności (While I Was Gone, TV) jako Jo Beckett
  • 2005: Fat Actress w roli samej siebie (także scenarzystka, producent wykonawczy)
  • 2013: Syrup w roli samej siebie
  • 2013: Handlarze dziećmi (Baby Sellers) jako Carla Huxley
  • 2015: Accidental Love jako ciotka Rita

Seriale

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Film
1990 Brązowa statuetka Bravo Otto, przyznana przez niemiecki dwutygodnik dla młodzieży „Bravo” Najlepsza aktorka filmowa[22] –
1991 Najlepsza aktorka filmowa[23] –
Złoty Glob Najlepsza aktorka w serialu komediowym lub musicalu Zdrówko (1990)
Emmy Najlepsza aktorka w serialu komediowym
People’s Choice Award Ulubiona aktorka telewizyjna
1994 Emmy Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie telewizyjnym Mój syn, moje życie (1993)
1998 People’s Choice Award Ulubiona aktorka w nowym serialu telewizyjnym Sekrety Weroniki (1997)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Kinorama: Kirstie dobra na wszystko. „Film”. nr 4 (2167/XLVI), s. 24, 5 stycznia 1991. Warszawa: RSW „Prasa-Książka-Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  2. ↑ Kirstie Alley, Actress, Producer, Soundtrack, Writer, „TV Guide” [dostęp 2025-01-11] [zarchiwizowane z adresu 2025-01-11] (ang.).
  3. ↑ Kirstie Alley. Rotten Tomatoes. [dostęp 2025-01-11]. (ang.).
  4. ↑ Kirstie Alley. Walk of Fame. [dostęp 2025-01-11]. (ang.).
  5. ↑ Steve Weinstein, Denise Martin, Hollywood Star Walk: Kirstie Alley, „Los Angeles Times”, 31 marca 2010 [dostęp 2025-01-11] (ang.).
  6. ↑ Kirstie Alley Biography (1955-). Film Reference. [dostęp 2025-01-11]. (ang.).
  7. ↑ Kirstie Alley What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2020-08-22]. (ang.).
  8. ↑ Eduardo Medina, April Rubin, Neil Genzlinger, Kirstie Alley, Emmy-Winning 'Cheers' Actress, Dies at 71, „The New York Times”, 5 grudnia 2022 [dostęp 2024-01-11] (ang.).
  9. ↑ Sandra Brennan: Kirstie Alley Biography. AllMovie. [dostęp 2016-08-22]. (ang.).
  10. ↑ a b c Kirstie Alley Biography: Television Star (1951–2022). Biography, 6 grudnia 2022. [dostęp 2025-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2025-01-11)]. (ang.).
  11. ↑ Kirstie Alley: dipendente dalla cocaina, „Cosmopolitan” [dostęp 2016-08-22] (wł.).
  12. ↑ Kirstie Alley: 'Scientology mi ha salvata dalla cocaina'. Panorama. [dostęp 2016-08-22]. (wł.).
  13. ↑ 'I thought she was my friend... f*** her': Staunch Scientologist Kirstie Alley posts cryptic tweet as Leah Remini makes dramatic exit from Church. „Daily Mail”. [dostęp 2016-08-22]. (ang.).
  14. ↑ Kirstie Alley Awards. FamousFix. [dostęp 2020-07-16]. (ang.).
  15. ↑ Sian Cain, Kirstie Alley, Cheers and Look Who’s Talking actor, dies aged 71, „The Guardian”, 6 grudnia 2022 [dostęp 2024-01-11] (ang.).
  16. ↑ Parker Stevenson Interview: Life Through the Looking Glass. Smashing Interviews Magazine. [dostęp 2015-12-29]. (ang.).
  17. ↑ Divorce Hollywood Style. Tribute.ca. [dostęp 2015-12-29]. (ang.).
  18. ↑ John Travolta comforts heartbroken Kirstie Alley as daughter Lillie, „Daily Mail” [dostęp 2015-12-29] (ang.).
  19. ↑ Where Are They Now? 'Baywatch' star Parker Stevenson trains lens on Hollywood, roots for ex-wife Kirstie Alley’s dancing. FoxNews.com. [dostęp 2015-12-29]. (ang.).
  20. ↑ Tomás Mier, Kirstie Alley, 'Cheers' Star, Dead at 71, „Rolling Stone”, 5 grudnia 2022 [dostęp 2024-01-11] (ang.).
  21. ↑ Kate Aurthur, J. Kim Murphy, Kirstie Alley, ‘Cheers’ and ‘Look Who’s Talking’ Star, Dies at 71, „Variety”, 5 grudnia 2022 [dostęp 2024-01-11] (ang.).
  22. ↑ Die Otto sieger 1990. Bravo-Archiv.de. [dostęp 2025-01-11]. (niem.).
  23. ↑ Die Otto sieger 1991. Bravo-Archiv.de. [dostęp 2025-01-11]. (niem.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Portret na życzenie: Kirstie Alley. „Film”. nr 44 (2207/XLVI), s. 30, 3 listopada 1991. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Złoty Glob dla najlepszej aktorki w serialu komediowym lub musicalu
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kirstie_Alley&oldid=75779331”