Bolesław Bator

Bolesław Bator
Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1883 ; Skrzyszów
Data śmierci	27 września 1939
	Poseł I kadencji Sejmu (II RP)
Okres	od 1924; do 1927
Przynależność polityczna	Związek Ludowo-Narodowy
Poprzednik	Tadeusz Fudakowski

Bolesław Stanisław Bator (ur. 14 lipca 1883 w Skrzyszowie, zm. 27 września 1939) – polski prawnik, urzędnik, doktor nauk prawnych, publicysta, polityk i działacz społeczny, poseł na Sejm I kadencji w II RP z ramienia Związku Ludowo-Narodowego^[1].

Życiorys

Ukończył gimnazjum w Tarnowie. Studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim, które ukończył ze stopniem doktora prawa^[1]. Podczas studiów był w latach 1904-1905 prezesem Czytelni Akademickiej we Lwowie. Był także redaktorem młodzieżowego pisma „Teka”. Członek „Ogniwa”, Komitetu Samoobrony Narodowej Młodzieży Polskiej i koła braterskiego Związku Młodzieży Polskiej „Zet”. W latach 1904-1905 zasiadał w jego Centralizacji^[2].

W latach 1907-1915 był sędzią w Czortkowie i Lwowie. Następnie pracował przy Najwyższym Trybunale w Wiedniu^[3]. Należał do Ligi Narodowej i w latach 1905-1908 do Stronnictwa Demokratyczno-Narodowego. Przyłączył się do frondy 1908. Był członkiem grupy „Rzeczypospolitej”. W latach 1908-1910 członek Rady Nadzorczej Drużyn Bartoszowych^[2].

W sierpniu 1914 zastępca komisarza Centralnego Komitetu Narodowego. Zagrożony aresztowaniem wyjechał w czerwcu 1915 do Kijowa^[2]. W latach 1916-1918 wydawał książki szkolne z ramienia kijowskiej Rady Okręgowej^[1]. Był także członkiem Wydziału Oświaty Polskiego Komitetu Wykonawczego na Rusi^[2].

Na zjeździe delegatów Polskiej Macierzy Szkolnej w 1918 został wybrany do Polskiego Kuratorium Oświecenia^[2]. W 1918 sekretarz biura prac kongresowych w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, opracował dane statystyczne ludności na Wołyniu, Podolu i Ukrainie. W 1919 dyrektor biura prasowego delegacji polskiej na konferencję pokojową w Paryżu. W 1921 przeniósł się do Gdańska, gdzie był dyrektorem Banku Emigracyjnego. W 1924 został wybrany do Zarządu Głównego Związku Ludowo-Narodowego^[2]. Od kwietnia do listopada 1924 naczelnik Wydziału Prasowego MSZ. W wyborach w 1922 kandydował bezskutecznie z listy państwowej nr 8 (Chrześcijański Związek Jedności Narodowej). W 1924 objął mandat po zmarłym Tadeuszu Fudakowskim. Należał do komisji: budżetowej, morskiej (referent) i spraw zagranicznych^[1]. Po zakończeniu sprawowania mandatu poselskiego był radcą ministerialnym w MSZ, zwolniony w grudniu 1927^[1]. W latach 1928-1932 był urzędnikiem Wyższego Urzędu Górniczego, a od 1932 wiceprezesem Kolegium Górniczego w Ministerstwie Przemysłu i Handlu^[2].

Publikował w: „Przeglądzie Wszechpolskim”, „Gazecie Narodowej”, „Gazecie Warszawskiej”, „Myśli Narodowej” i „Gazecie Porannej”^[2].

Rodzina

Był synem Józefa i Marii z Tyrków. Miał trzy siostry: Wandę, Adolfinę (po mężu Isakiewicz) i Józefę oraz brata Bronisława^[1].

Publikacje

Spuścizna Bolesława Chrobrego (1925)
Metamorfozy polskie: szkice demograficzne (1928)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Bator Bolesław 1883-po 1927. Biblioteka Sejmowa, Parlamentarzyści RP. [dostęp 2025-04-25]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Bator Bolesław Stanisław, [w:] AdamA. Wątor AdamA., Słownik działaczy Narodowej Demokracji w Galicji, Szczecin 2008, s. 19-20, ISBN 978-83-751-810-9-8 .
↑ Henryk StanisławH.S. Mościcki Henryk StanisławH.S., WłodzimierzW. Dzwonkowski WłodzimierzW. (red.), Parlament Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1927, Warszawa 1928, s. 80 .

[:0-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Bator Bolesław 1883-po 1927. Biblioteka Sejmowa, Parlamentarzyści RP. [dostęp 2025-04-25]. (pol.).

[:02-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Bator Bolesław Stanisław, [w:] AdamA. Wątor AdamA., Słownik działaczy Narodowej Demokracji w Galicji, Szczecin 2008, s. 19-20, ISBN 978-83-751-810-9-8 .

[:2-3] Henryk StanisławH.S. Mościcki Henryk StanisławH.S., WłodzimierzW. Dzwonkowski WłodzimierzW. (red.), Parlament Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1927, Warszawa 1928, s. 80 .

[1]

[2]

[3]