Вилсон Пикет
| Вилсон Пикет | |
|---|---|
 Пикет ок. 1968 | |
| Животописни податоци | |
| Познат(а) и како | Wicked Pickett |
| Роден(а) | 18 март 1941 Пратвил, Алабама, САД |
| Потекло | Детроит, Мичиген, САД |
| Починал(а) | 19 јануари 2006 (возр. 64) Рестон, Вирџинија, САД |
| Жанрови | |
| Занимања |
|
| Инструменти | Vocals |
| Период на активност | 1955–2004 |
| Издавачи | |
| Соработници | The Falcons |
Вилсон Пикет (англиски: Wilson Pickett;18 март 1941 – 19 јануари 2006) ― американски пејач и текстописец.
Бил една од најистакнатите фигури во развојот на соул-музиката. Поради неговиот моќен и страстен вокален стил го добил прекарот „The Wicked Pickett“ и бил меѓу најпознатите изведувачи од неговото време. Неговите хитови: „In the Midnight Hour“, „Mustang Sally“ и „Land of 1,000 Dances“ станале класици во соул и ритам и блуз жанрот.[3]
Животопис
[уреди | уреди извор]Рани години и почетоци на кариерата
[уреди | уреди извор]Вилсон Пикет е роден на 18 март 1941 година во Пратвил, Алабама, САД.[3] Израснал во религиозно семејство и своите први музички искуства ги добил пеејќи во баптистички црковни хорови. Во 1955 година се преселил во Детроит,[4] каде што почнал да се интересира за секуларна музика.
Неговата професионална кариера започнала кон крајот на 1950-тите, кога се приклучил на групата The Falcons. Со оваа група го снимил хит-синглот „I Found a Love“ (1962), кој го привлекол вниманието на музичката индустрија. Оваа песна била еден од првите соул хитови кои ја комбинирале духовната музика со R&B елементи..
Соло-кариера и период на слава (1964-1967)
[уреди | уреди извор]Во 1964 година, Пикет потпишал договор со издавачката куќа Atlantic Records. Неговиот прв голем хит како соло-музичар била песната „In the Midnight Hour“ (1965), снимена во студијата на Stax Records во Мемфис.[5] Оваа песна станала меѓународен хит и го поставила Пикет како една од водечките фигури во соул-музиката. За оваа песна, на осмото доделување на Греми-наградите, Пикет ја добил неговата прва номинација за Греми за најдобра ритам и блуз снимка.[6]
Во 1966 година, Пикет ја снимил песната „Land of 1,000 Dances“, која станала еден од неговите најпознати хитови. Истата година, ја објавил и песната „Mustang Sally“, која станала стандард во R&B и рок-музиката и била препеана од многу други изведувачи.
Подоцнежна кариера и признанија (1967-2006)
[уреди | уреди извор]Во доцните 1960-ти и раните 1970-ти, Пикет продолжил да создава хитови, вклучувајќи ги: „Funky Broadway“ (1967), „Engine Number 9“ (1970) и „Don’t Knock My Love“ (1971). Неговата способност да комбинира соул, R&B и фанк-елементи во музиката била причина за неговиот успех на топ-листите.
.jpg)
Пикет бил и популарен композитор, компонирајќи песни кои ги снимиле многу музичари, како: Ван Хален, Џенезис, Ролинг Стоунс, Аеросмит, Грејтфул Дед, Брус Спрингстин, Creedence Clearwater Revival, Hootie & the Blowfish, Echo & the Bunnymen, Roxy Music, Los Lobos и the Jam, меѓу другите.
Во 1970-тите, Пикет се обидел да го прошири својот музички стил, експериментирајќи со диско и фанк звуци. Иако неговиот комерцијален успех малку опаднал во оваа декада, тој останал активен на сцената и продолжил со турнеи низ светот. Пикет продолжил да снима спорадично со неколку издавачки куќи во текот на следните децении (вклучувајќи го и Motown ). Неговата кариера била попречена од неговиот алкохолизам, а подоцна во големи количини употребувал кокаин. Станувал сè понасилен кон своето семејство и кон колегите од бендот.[7]
Во текот на 1980-тите и 90-тите, и покрај неговите лични проблеми, Пикет постојано бил наградуван за неговиот придонес во музиката. Во 1991 година, Вилсон Пикет бил примен во Куќата на славните на рокенролот како признание за неговиот придонес кон музиката. Неговите песни продолжиле да бидат популаризирани преку филмови, реклами и препеви од други уметници.
Во доцните 1990-ти, Пикет се вратил во студио и бил номиниран за Греми награда за албумот од 1999 година It's Harder Now. Блуз Фондацијата од Мемфис го прогласила за машки соул/блуз изведувач на годината.[8]
Во 2023 година, музичкото списание Ролинг Стоун го ставило Пикет на 76-то место на списокот од 200 најдобри пејачи на сите времиња.[9]
Личен живот и смрт
[уреди | уреди извор]Пикет бил татко на четири деца. Во моментот на неговата смрт бил свршен.[10]
Бил познат по неговиот бурен личен живот и честите судири со законот. Починал од срцев удар на 19 јануари 2006 година во Рестон, Вирџинија, на 64-годишна возраст.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Leeds, Jeff (January 20, 2006). „Obituary: Wilson Pickett, 64, singer of 'the Midnight Hour'“. The New York Times.
- ↑ „EMI America Records Discography“ (PDF). Bsnpubs.com. Посетено на October 27, 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Strong, Martin C. (2000). The Great Rock Discography (5th. изд.). Edinburgh: Mojo Books. стр. 745–746. ISBN 1-84195-017-3. Грешка во наводот: Неважечка ознака
<ref>; називот „The Great Rock Discography“ е зададен повеќепати со различна содржина. - ↑ „Bio“. Official Website. Архивирано од изворникот на July 23, 2012. Посетено на May 8, 2012.
- ↑ Предлошка:Gilliland
- ↑ „Wilson Pickett“. Recording Academy Grammy Awards.
- ↑ De Stefano, George (February 8, 2017). „Pickett Was Wicked Good and Wicked Bad: 'In the Midnight Hour'“. PopMatters (англиски).
- ↑ „Blues.org“. Blues.org. Посетено на February 6, 2012.
- ↑ Празен навод (help)
- ↑ Eisen, Benjy (February 1, 2006). „Wilson Pickett dead at 64“. pastemagazine.com (англиски).
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Вилсон Пикет на Discogs (англиски)
- Вилсон Пикет на
Семрежната филмска база на податоци (англиски)
