Friedrich von Huene

Friedrich von Huene
	; Fotografia z 1908
Data i miejsce urodzenia	22 marca 1875 ; Tybinga
Data i miejsce śmierci	4 kwietnia 1969 ; Tybinga
	profesor nauk o Ziemi
	Specjalność: geologia, paleontologia
Alma Mater	Uniwersytet w Lozannie; Uniwersytet w Tybindze
Doktorat	1898
Habilitacja	1902
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet w Tybindze
	Multimedia w Wikimedia Commons

Friedrich von Huene (ur. 22 marca 1875 w Tybindze, zm. 4 kwietnia 1969 tamże) – niemiecki paleontolog. Wsławił się tym, że opisał więcej nowych gatunków dinozaurów w XX wieku niż ktokolwiek inny w Europie^[1].

Życiorys

Urodził się w ówczesnym Księstwie Wirtembergii. Studiował na Uniwersytecie w Lozannie teologię i nauki przyrodnicze. Później wyjechał do Tybingi, aby studiować paleontologię i geologię ukończoną doktoratem w 1898, habilitację uzyskał w 1902. Jednym z jego najsławniejszych odkryć było odnalezienie ponad 35 szkieletów plateozaurów pogrzebanych pod lawiną błotną. Ponadto opisał w 1910 roku saltopusa, proceratozaura w 1926 oraz odznaczającego się wielkimi rozmiarami antarktozaura. Stał także za odkryciem wielu innych skamieniałości dinozaurów, pterozaurów oraz plezjozaurów.

Wybrane prace

Paläontologie und Phylogenie der Niederen Tetrapoden
Die Saurierwelt und ihre geschichtlichen Zusammenhänge
Die Erschaffung des Menschen

Przypisy

↑ The History of Thecodontosaurus. The Bristol Dinosaur Project. [dostęp 2008-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 lipca 2011)]. (ang.).

[1] The History of Thecodontosaurus. The Bristol Dinosaur Project. [dostęp 2008-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 lipca 2011)]. (ang.).

[1]